Negatywny wpływ bajek i telewizji na rozwój dziecka.

Ciocia- telewizor i wujek- mp3 nie potrafią odpowiedzieć na pytania dziecku typu: Dlaczego krasnoludki nie zadzwoniły po doktora, skoro królewna Śnieżka była taka chora? W rezultacie dziecko pozostaje samo, niepewne, z powierzchowną tylko obróbką informacji, które do niego dotarły.

Prekop, Schweizer, 1997

Powszechność programów telewizyjnych docierających do współczesnego widza sprawia, że telewizja jest sprzymierzeńcem wychowania. Zainteresowanie problemami telewizji stale wzrasta. Nie ulega wątpliwości, jak dużą rolę odgrywa telewizja w rozwoju psychicznym dzieci, będąc zarazem jedną z najbardziej ulubionych dziecięcych rozrywek. Telewizja stanowi dla dzieci niezwykle doniosłe źródło przeżyć, dostarcza wzorców, jest zastępczym sposobem "wyżywania się", może być formą ucieczki od rzeczywistości, przekazuje wiedzę o świecie i staje się podstawą tworzenia nieraz fantastycznych wyobrażeń, mitów o innych krajach, epokach, wydarzeniach, kulturach i społeczeństwach.

Małe dziecko oglądając, np. "Domowe przedszkole", nie wie o tym, że dzieci występujące w programie poświęciły dużo czasu i wysiłku na ćwiczenie śpiewania, uczyły się tekstów, wielokrotnie powtarzały sceny i próby trwały czasami kilka dni. Część młodych telewidzów oglądając finalną wersję programu, sądzi, że dzieci występujące w telewizji są inne, lepsze, zdolniejsze, bo przecież tak szybko zapamiętują teksty i melodię i są tak zgrane. A im przychodzi to z taką trudnością. Może nastąpić wtedy utrata wiary we własne siły.

Wszystkie dzieci często i bardzo chętnie oglądają kreskówki, preferują je spośród programów telewizyjnych adresowanych intencjonalnie do dorosłych. Jednocześnie wykazują zainteresowanie treścią. O wyborze decydują: fabuła i przede wszystkim styl kreowany przez bohatera. Dezaprobatę wywołują krwawe sceny. Wiele dzieci nie ma zastrzeżeń do filmów, nigdy też nie odczuwają strachu podczas filmów ani po ich emisji. Rodzice zasadniczo nie zauważają żadnych negatywnych zachowań, jedynie nieliczna część potrafi stwierdzić nadpobudliwość ruchową u dzieci. Jak wynika z badań ulubioną bajką jest Kubuś Puchatek, następnie Siostrzeńcy Kaczora Donalda, które w porównany do innych bajek przekazują dzieciom wysokie wartości. Nie tylko czar i dobroć płynie z bajek. Potrafią one często wzbudzać strach i przerażenie, wychowują, jak agresywnie walczyć o swoje. Wiele dzieci nie umie odróżnić fikcji od rzeczywistości.

Współczesne bajki pokazują krwawe walki, bijatyki, a w ich treściach i słowach nierzadko słyszy się wulgaryzmy. Niestety, niekiedy takie właśnie bajki bardziej interesują dzieci, bo np. więcej się w ich fabule dzieje. Przykładem może być serial animowany Pokemony albo film Spiderman- mimo że ukazana w nich była walka dobra ze złem, to zdarzały się przypadki dzieci oglądających tę "bajkę", które chciały stać się takowymi pokemonami i skakały z okna czy balkonu.

Zatem pamiętajcie! Jeśli zależy Wam na dobrym rozwoju psychicznym dziecka, zwracajcie szczególną uwagę na dobór bajek i programów dla dzieci. Animowane filmy, mimo że są raczej kojarzone w pozytywny sposób, to nie zawsze są wartościowe i odpowiednie dla maluchów.

Monika

źródło: erodzina.com